Het geconditioneerde lichaam

Je kunt het geconditioneerde lichaam zien als een neerslag van je geconditioneerde geest. Die conditionering is in je lichaam meegegroeid. Toch is het niet zo dat de conditionering permanent is. Je brengt ze keer op keer tot uiting, je roept ze steeds weer opnieuw tot leven, je geeft ze elke keer weer voeding. Een klassiek voorbeeld hiervan is de hond van Pavlov. Pavlov stuitte op het verschijnsel dat honden beginnen te kwijlen wanneer ze voedsel wordt aangeboden. Hij onderzocht dit verschijnsel door een signaal te geven en daarna de honden te voeren. Oorspronkelijk kwijlden de honden alleen bij het voeren en niet bij het signaal. Nadat de combinatie van signaal gevolgd door voeren enkele keren was herhaald begonnen de honden al te kwijlen bij het geven van het signaal. Je wordt geconditioneerd door ervaringen uit de vroegste periode van je jeugd, in de relatie met de omgeving. Dat maakt dat je nu in een bepaald systeem zit wat voortkomt uit je verleden en wat nu in grote mate bepaald wie je denkt te zijn. Toch is het in feite niets anders is dan een serie voorstellingen die je van jezelf hebt gemaakt. Op die voorstellingen reageer je en die reacties komen in je lichaam tot uitdrukking in de vorm van blokkades. Onder blokkades versta ik chronische spierspanningen in het lichaam. Om te ontdekken wie je eigenlijk bent zul je de conditioneringen van lichaam en geest dienen te herkennen en los te laten.

Lichaam & Geest

In de hedendaagse benadering van gezondheid en genezing gaan steeds meer mensen er vanuit dat lichaam en geest één zijn. Alles wat je met het lichaam doet heeft invloed op de geest en alle mentale acties beinvloeden het lichaam. Die eenheid vertegenwoordigd je persoonlijkheid. Lange tijd zijn de geestelijke vermogens van de mens superieur gesteld, maar tegenwoordig wordt ook aan het lichaam een intelligentie toegekend. Omdat de meeste mensen er van overtuigd zijn dat lichaam en geest één geheel zijn,zal het je misschien verbazen dat jezelf aan deze eenheid hebt zitten knoeien. Je hebt er namelijk een splitsing in aangebracht. Door deze splitsing is een breuk ontstaan, een blokkade. Deze blokkade zorgt er voor dat lichaam en geest twee afzonderlijke compartimenten zijn geworden. Met als gevolg dat er een breuk is ontstaan in de eenheid van je persoonlijkheid. Hierdoor is er een voortdurende strijd in je gaande, waarbij de dominante geest zijn wil probeert op te leggen ten koste van het lichaam. Met als resultaat dat het lichaam meestal het onderspit moet delven. De geest ( het denken) gaat overheersen. Sterker nog, het wordt je bestaan. Descartes grondbeginsel 'ik denk, dus ik ben wordt werkelijkheid. Ken Wilber de belangrijkste Amerikaanse psycholoog zegt er het volgende over. De meesten van ons zijn al lang geleden hun lichaam kwijtgeraakt en ik ben bang dat we dit letterlijk op moeten vatten. In feite lijkt het erop of 'ik' op mijn lichaam zit als een ruiter op zijn paard. Ik sla het of prijs het, geef het te eten, houd het schoon en verzorg het als het nodig is. Ik drijf het voort zonder het te raadplegen en hou het terug tegen zijn wil. Als mijn lichaam-paard zich netjes gedraagt, let ik er in het algemeen niet op, maar als het tegenstribbelt- en dat gebeurt maar al te vaak – pak ik de zweep en geef hem ervan langs totdat hij zich weer onderwerpt.
.

Het bewuste lichaam

Wanneer je bewust wordt van je lichaam ga je voelen dat je leeft. Je merkt dat je een levend lichaam hebt. Het maakt jouw leven mogelijk zonder dat je er iets voor hoeft te doen. Het gebeurt gewoon vanzelf . Je wordt je bewust dat het niet alleen de spanning in je spieren of je lichaamshouding is die je doet beseffen dat je er bent. Dat het niet alleen de tastbare aanwezigheid in jezelf is die je voelt. Maar je merkt ook dat naar mate je je meer bewust bent van je lichaam, je ook onafhankelijker wordt. Dat je steeds meer je eigen grond in gaat nemen, dat je steeds meer je eigen wereld schept. Dat je niet meer afhankelijk bent van je geest, van je denken.. Het hoeft je allemaal niet meer te overkomen Je gaat steeds meer begrijpen dat alles ontstaat door de manier waarop je met jezelf omgaat. Zelf bepalen wat je eigenlijk wilt. Zelf aangeven hoe je er over denkt. Ontdekken dat je tot dingen in staat bent die je nooit voor mogelijk hebt gehouden. Naar gelang je lichaamsbewustzijn zich meer ontwikkelt gaat er een nieuwe wereld voor je open. Je gaat gevoeliger worden voor een andere wereld , de wereld van het voelen, de wereld van je eigen energie. Het zijn je innerlijke krachten die om uitdrukking vragen. Je eigen identiteit die vorm krijgt. Het is het bewust worden van jezelf

Het afwezige lichaam

Als ik je vraag je bewust te worden van wat er in je lichaam gebeurt, vraag ik je eigenlijk contact te maken met het hier-en nu. Wanneer je daar gehoor aan geeft zul je meteen merken dat je niet aanwezig bent, dat je je niet bewust bent van je lichaam. Dat je aanwezigheid verloren is gegaan in het denken van de geest. Het moge ondertussen duidelijk zijn dat onze geest zich min of meer gedistantieerd heeft van ons lichaam. Met andere woorden we zijn lichamelijk niet echt aanwezig. Vaak hechten we zoveel waarden aan onze gedachten. dat we onze tegenwoordigheid verliezen. We worden dan zo afgeleid dat we niet meer in contact zijn met wat er op dit moment is. Aanwezig zijn betekent aandachtig zijn, in contact zijn, in relatie zijn. We verliezen voortdurend het contact met ons lichaam door allerlei uiterlijke prikkels en door ons innerlijk overal zorgen over te maken. Ons lichaam is de voelspriet van het bestaan. Als we bewust zijn van ons lichaam , merken we direct hoe we ons eigenlijk voelen. Het gebeurt ook vaak dat we contact krijgen met onze onderdrukte gevoelens. De eerste stap in het bewustwordingsproces is dat je weer contact maakt met je lichaam , zodat je daar weer aanwezig kunt zijn. En de laatste stap dat je je er van bewust wordt wat er in je lichaam gaande is. Op dat moment zijn lichaam en geest weer in harmonie

Het ontwortelde lichaam

Wat heeft de mens voor ten aanzien van dieren. Is het dat wij kunnen denken? Ik denk van niet. Want denken betekent lijden. Wat mij betreft is het grootste voordeel van de mens zijn rechtopstaande houding. Doordat de mens rechtop staat, zijn de handen vrij en is er bij het vooruit lopen meer contact met de omgeving. Bovendien zijn de ogen, mond, armen en geslachtsdelen direct beschikbaar in het contact met anderen. Maar helaas heeft deze rechtopstaande houding ook een nadeel. Ons evenwicht en het contact met de grond is hierdoor kwetsbaarder geworden. Vroeger was dit niet zo punt. We gebruikten meer ons lichaam en stonden dichter bij de natuur. Hierdoor hadden me meer contact met de aarde en stonden we steviger op de grond. Onze moderne manier van leven zorgt er echter voor dat we voornamelijk nog met ons hoofd bezig zijn. Daarmee hebben we het contact met ons lichaam verloren en daarmee ook het contact met de aarde. Dit heeft grote invloed op zowel lichaam als geest. Lichamelijke spanningen, stress en overtollige energie kunnen niet meer afvloeien naar de aarde. Zo ontstaan lichamelijk blokkades vooral in voeten, benen, knieen en bekken. Delen van het lichaam worden gevoelloos en we verliezen het contact met ons lichaam. Er ontstaat een gevoel van ontworteld zijn met als gevolg dat we overrompeld worden door gevoelens van angst, onzekerheid en twijfel. We kunnen niet meer voor onszelf 'staan' en 'instaan'. De splitsing van lichaam en geest is een feit

Je lichaam drukt uit wat je voelt

Onze spreektaal kent vele interessante uitdrukkingen die een bepaald gedrag en gevoel uitdrukken. Ik noem er een paar: 'je schouders er over ophalen', 'de handen uit de mouwen steken', 'het hoofd hoog houden', 'je tanden laten zien', 'een last op de schouders nemen', 'de tanden op elkaar zetten', 'ergens de schouder onder zetten', 'in het oog houden', enzovoort. Interessant aan deze uitdrukkingen is dat elke uitdrukking niet alleen een gevoel uitdrukt, maar ook een lichamelijke handeling die uit hetzelfde gevoel voortkomt. Hieraan kun je zien dat bepaalde denkpatronen je lichaamshouding en het functioneren van je lichaam kunnen beinvloeden. Je kunt dus zeggen dat alle psychische problemen zichtbaar worden door de structuur en de functie van het lichaam. Iemand met een kromme rug zal niet zo'n groot ego hebben als iemand met een rechte rug. Maar iemand met een rechte rug is daarentegen minder flexibel. Nog een paar voorbeelden: naar achteren getrokken schouders drukken beheerste woede uit, opgetrokken schouders angst, vierkante schouders wijzen op het kunnen dragen van verantwoordelijkheid en gebogen schouders op het dragen van een zware last. Deze theorie over het verband tussen de psyche en de fysieke manifestaties daarvan heeft uiteindelijk geleid tot ontwikkeling van de zogenaamde bio-energetische karaktertypologie die nog altijd de basis vormt van de Lichaamsgerichte therapie.

Pijn & Genot, twee kanten van één medaille

Er blijken veel misverstanden te bestaan over pijn en genot In eerste instantie lijkt het er op dat er een groot verschil is tussen pijn en genot. Maar pijn verschilt niet van genot. Het zijn twee kanten van dezelfde medaille. Er kan veel pijn in genot zitten, maar ook veel genot in pijn. Even dwangmatig als we pijn proberen te vermijden, zoeken we naar genot. Nog een overeenkomst is dat we ons voortdurend zorgen maken zowel over pijn als over genot. Van pijn zijn we bang om het te krijgen en van genot zijn we bang dat we het niet krijgen. Het kan zeer pijnlijk zijn om het gemis te voelen van dat wat ons genot geeft. Sterker nog genot is pijn. Voor ons lichaam is genot een simpele hier-en nu ervaring. Die ervaring is er gewoon, genot was daarvoor of komt pas daarna. Genot is dus in feite een geestesgesteldheid. Voor de geest is genot de stuwende kracht van ons bestaan, de drijfveer van onze daden, de bonus voor onze inspanningen en de troostprijs voor onze mislukkingen. Genot is nooit in het huidige moment. Het is altijd gisteren of morgen. Uit de herinnering van gisteren ontstaat het verlangen naar morgen. En dat verlangen moet vervuld worden. Daarom gaan we net zolang door tot we verzadigd zijn. Maar ondanks dat we verzadigd zijn blijken we nog steeds niet vervuld te zijn. Vandaar dat we meer willen, beter of vaker, hoger of sterker. We snakken naar eten, suiker, nicotine, seks, alcohol, cafeine, enzovoort. Als we het ontdekken zijn we echter zo gulzig, dat we het genot er van nauwelijks ervaren. De zoektocht naar genot is zeer pijnlijk, omdat we er nooit genoeg van krijgen. Dus gaan we steeds weer opzoek naar meer, met pijn in ons hart

Op je lichaam durven vertrouwen

Het huwelijk tussen lichaam en geest is eeuwig. Scheiden is onmogelijk, maar dat wil niet zeggen dat het per definitie altijd een liefdevolle en evenwichtige relatie is. Want velen van ons zijn niet echt fysiek en energetisch aanwezig en voelen zich niet thuis in hun lichaam. We hebben nauwelijks meer contact met de natuurlijke gesteldheid van ons lichaam.. Dus leven we buiten onszelf in ons hoofd, omringd door gedachten die altijd verwijzen naar herinneringen of verlangens. We leven vaak als huiseigenaren die hun eigen huis hebben verlaten. Veel mensen denken dat hun lichaam alleen maar een voertuig is voor de geest. Schoonhouden, kleden, voeden en laten studeren lijkt dan voldoende te zijn. Maar aanwezig zijn, tegenwoordigheid, bestaan en vitaliteit hangt in grote mate af in hoeverre onze geest ons lichaam bewoont, hoe geslaagd en gelukkig de verbintenis tussen lichaam en geest is. De meeste mensen zijn verknocht aan hun geest (denken en voelen), hun lichaam is een gevreesde vijand wiens dierlijke instincten, impulsen en verlangens verdrongen of beheerst moeten worden. Uiteraard kun je lichamelijke driften negeren,ontkennen of beheersen. Je kunt je lichaam manipuleren, netjes in de pas te laten lopen. Je kunt het een kick geven of in een roes brengen door middel van drugs. Je kunt het op dieet zetten of een correctie laten ondergaan. Maar het zal de relatie tussen lichaam en geest niet ten goede komen. Sterker nog, lichaam en geest zullen uiteindelijk steeds meer van elkaar vervreemden.. Wil je meer relatie, meer balans tussen lichaam en geest dan zal je meer op je lichaam moeten durven vertrouwen.

Je bent je lichaam

De meeste mensen identificeren zich met hun lichaam. We hebben het gevoel dat we niets anders zijn dan ons lichaam. Want zonder ons lichaam, weten we niet wie we zijn. Enkel en alleen omdat we een lichaam hebben weten we wie we zijn Nu hoor ik al mensen roepen dat ze niet het lichaam zijn, maar de ziel, het zelf. Maar dat is niet iets wat ze weten, dat hebben ze alleen van horen zeggen. Hun denken is geprogrammeerd door alles wat ze gehoord hebben, maar het is gewoon tweedehands kennis. Het is geen echte kennis, het is kennis van buitenaf. Je kunt het alleen weten wanneer je hetzelf, zelf hebt ervaren. Dus mocht jij ook tot diegenen behoren die zichzelf wijs maken hetzelf te zijn en niet het lichaam, dan schep je verdeeldheid. Want je blijft geloven dat je niet je lichaam bent, terwijl je je blijft identificeren met je lichaam. Hierdoor heb je jezelf in twee delen opgesplitst. Je leeft als het lichaam en je denkt en praat als de ziel. Zo wordt je hele leven onecht en vals. Je blijft jezelf als hetzelf beschouwen, maar dat is gewoon een ordinaire truuk. Want zo kun je van alles wat je niet bevalt zeggen dat het iets lichamelijks is. Dus is seks lichamelijk en liefde van jezelf. Zo kun je alles wat je verkeerd en lelijk lijkt, toeschrijven aan het lichaam en je identificeren met alles wat je mooi vindt. Maar dan bedrieg je jezelf, je hebt twee gezichten, je bent pseudo, een huichelaar. Dus zet al die fantasiebeelden die je het idee geven dat je de ziel bent overboord en besef dat je maar één ding kent en bent en dat is het lichaam

Vecht nooit met je lichaam!

Vaak denkt men dat het geheugen van de mens iets van de geest is. Maar ons lichaam heeft ook een eigen geheugen. En het lichamelijke geheugen is altijd sterker dan die van de geest. Want iedere cel draagt een gekondenseerde evolutie in zich mee. In zekere zin vertegenwoordigd ons lichaam dus de hele evolutie. Er is een duidelijk verschil tussen ons lichaamsgeheugen en het geheugen van de geest. Het lichaamsgeheugen heeft te maken met overleven, want als we het negeren, afwijzen of er tegen gaan strijden, overleven we het niet. Zo komt honger bijvoorbeeld uit het lichaamsgeheugen. We kunnen die honger negeren, afwijzen of bestrijden, maar dat zal ontzettend moeilijk worden omdat te overwinnen. Maar stel dat we daar toch in slagen, dan zal het tevens onze grootste nederlaag betekenen. Want binnen negentig dagen zullen we dood zijn. In de inhoud van ons psychologische geheugen komt overleven niet echt voor. Angst bijvoorbeeld,wat uit het psychologische geheugen komt heeft geen echte overlevingswaarde. Het is altijd angst over wat er eventueel in de toekomst zou kunnen gebeuren. Hoewel die angst wel echt lijkt, is ze niet op werkelijkheid gegrond Het is alleen maar een mechanische herhaling van ons denken. Maar stel dat je moet vluchten voor een tijger, dan is angst nodig om te overleven. In dit geval kun je er zeker van zijn dat het uit het lichamelijke geheugen komt. Hoe meer we ten tijde van angst onze geest de hoofdrol laten spelen, des te minder kan ons lichaam daar actief aan deelnemen. Dan moet het lichaam de geest wel volgen. En steeds wanneer dit het geval is sleept je lichaam zich alleen maar als een dood gewicht voort, er zit geen leven meer in. Vecht dus nooit met je lichaam, want dat is zelfmoord. Handel met je lichaam en niet met je geest. Want de geest is altijd verdeeld. Steeds als er een deel van jou met een ander deel in conflict is , handel je met je geest en niet met je lichaam. Want het lichaam kan niet verdeeld handelen. Het lichaam is totaal, de geest nooit

Het natuurlijke lichaam

Wanneer we de natuur intrekken kunnen we voelen wat het is om in evenwicht te zijn. Alles wat groeit is op elkaar afgestemd en met elkaar verbonden. Er is geen strijd en geen pijn . Het ene staat het andere niet in de weg. Die verbondenheid, dat harmonieuze geeft een gevoel van rust. Ook de mens is één brok natuur. Die natuur wordt het meest vertegenwoordigt door ons lichaam. Het omvat de vier elementen van Moeder Natuur, water, vuur, lucht en aarde. Maar wij negeren de natuur. We plegen niet alleen roofbouw op de natuur buiten ons, maar ook binnen in ons. Omdat we nog altijd denken dat wij slimmer zijn dan de natuur.. Helaas is de natuur van ons lichaam veel intelligenter dan wij zijn. Alle lichamelijke functies, alle organen worden niet door ons bestuurd, maar door het lichaam zelf. Zou het aan ons overgelaten zijn dan hadden we allang in de knoei gezeten. Neem bijvoorbeeld de ademhaling, als wij dat zelf zouden moeten doen, hadden we dat allang vergeten en waren we al in de vroegste periode van ons leven overleden. Wie zorgt er voor dat we s'nachts blijven ademen? Wie zorgt er voor dat alles wat we naar binnen werken verteert wordt en omgezet in hersenen, bloed, botten, weefsel enzovoort? Geen fabriek is daar toe in staat. Ons lichaam is het meest ingenieuze stukje natuur wat er bestaat.

Het denkende lichaam

Lichaamscellen maken dezelfde chemische verbindingen aan als hersencellen tijdens het denkproces. Dus als je zegt dat je ergens 'een goed gevoel over hebt', dan zeg je iets wat nauwkeurig overeenkomt met wat je zegt. Want dat goede gevoel produceert in het lichaam dezelfde chemische stoffen als de hersenen tijdens het denken. Sterker nog, misschien is het goed voélen van het lichaam veel echter. Aangezien die gevoelscellen geen twijfel kennen, zoals dat bij hersencellen wel het geval is. In feite komt het er eigenlijk op neer dat we niet alleen een denkend hoofd hebben , maar ook een denkend lichaam. Dus als je zegt dat je hart gevuld is met verdriet, dan is je hart letterlijk vol met verdrietige chemische verbindingen. Wanneer je barst van vreugde dan is je huid afgeladen met blije moleculen. Iedere lichaamscel heeft een denkvermogen. Verbaal gezien zijn ze natuurlijk niet zo bevoorrecht als hersencellen. Zij hebben geen taalkundig gestructureerde gedachten die zij in woorden kunnen uitdrukken. Maar toch produceren zij dezelfde chemische codes als de hersenen tijdens het denkproces. Iedere lichaamscel heeft dus bewustzijn. Het lichaam is een bewustzijnsveld vol met gedachten. Eeuwen geleden werd al gezegd dat bewustzijn ontvangt en creeert en in feite tot de fysieke materie behoort, inclusief de materie van het lichaam. Denken is dus niet alleen voorbehouden aan de hersenen. Het denkvermogen is alomtegenwoordig, almachtig en alwetend. Het is onmogelijk om het te lokaliseren, het is overal tegelijkertijd. Het is zelfs niet beperkt tot het lichaam. Ingendeel het strekt zich uit voorbij de grenzen van tijd en ruimte.

Het geminachte lichaam

We hebben een lichaam gekregen om er verbinding mee te maken, zodat we ons leven gevoelsmatig kunnen ervaren en er plezier mee kunnen beleven. Helaas komt dat in de praktijk slechts zelden voor. Dit komt omdat we geen contact hebben met ons lichaam. We hebben ons lichaam zo verwaarloosd en onderdrukt, dat we nog dagelijks de gevolgen er van ondervinden, in hoe we er voortdurend van wegvluchten. Dat klinkt misschien raar, omdat we vinden dat we eigenlijk dagelijks met ons lichaam bezig zijn. Het is waar dat we er alles voor doet om er aan de buitenkant goed uit te zien. We hebben een lichaam dat voortdurend wordt gemanipuleerd. We hebben er nooit naar geluisterd en er zorg voor gedragen. De manier waarop we met ons lichaam omgaan, zo gaan we ook om met onze omgeving, met anderen. We hebben de aarde eveneens
gemanipuleerd en beheerst en er nooit naar geluisterd of ons er om bekommerd. Het hele milieu gaat daarmee naar de knoppen. We hebben de aarde geweld aangedaan en gaan daar gewoon mee door. Zo hebben we ook ons lichaam geweld aangedaan. We hebben het aan zijn lot overgelaten en nooit een kans gegeven. Maar het moet die kans wel krijgen. We behoren daarvoor van de grond af beginnen, terug naar de basis ,ons lichaam, als vertrekpunt naar heelheid en harmonie.We dienen op een andere manier met ons lichaam om te gaan. Luisteren dat is waar het omgaat. Luisteren naar het lichaam betekent overgave, overlaten aan, uit handen geven. Luisteren naar het lichaam betekent afstand doen van het overheersende denken en waarde toekennen aan wat we eigenlijk minachten. Respecteren wat we altijd verwaarloosd hebben. Er is geen andere weg naar een heid en verbondenheid.

Het vervreemde lichaam

Er bestaat heel wat literatuur over de tegendelen denken en voelen, en verstand en emotie. Maar waar het omgaat ligt niet zozeer in de tegenstelling, maar meer in de macht van het denken. Je bent zo ingenomen met je verstand dat je je gevoelens met een zekere arrogantie behandelt. Zo word je denken het voornaamste middel van bestaan. Descartes 'principe' ' ík denk, dus ik ben ' wordt de enige werkelijkheid. Met als gevolg dat je gevoelsleven verarmt en vervalt tot onderontwikkeld gebied. Je lichaam vervreemd . In mijn woordenboek worden de volgende betekenissen aan vervreemden gegeven 'verliezen', 'in andere handen brengen', 'afkerig maken van, 'afstoten', 'overdragen aan derden'. Maar wat betekent nu in wezen vervreemd te zijn van je lichaam? In eerste instantie betekent het letterlijk dat je leeft met een vreemde. Het is niet meer je eigen huis waar je in woont, je keert je steeds verder af van je eigenheid, totdat je het definitief verliest, totdat je er in het geheel geen contact meer mee hebt. Je brengt het in andere handen, je draagt het over aan je verstand. Je lichaam wordt een outsider. Aanraking, lichamelijkheid, intimiteit, enzovoort wordt moeilijk. Want wat vreemd voor je is zul je niet gemakkelijk vertrouwen. Erger nog, je zult het wantrouwen en een grote weerstand naar hebben en het op termijn afwijzen. Hoe voelt het voor jou om te leven met een vreemde? Kun je je voorstellen dat je gedwongen samenwoont met iemand in hetzelfde huis en langs elkaar heen leeft als vreemden? Wanneer je je dat niet kunt indenken zul je nog heel wat pijn moeten verwerken, alvorens je daarvan bewust wordt. Dus voel je lichaam weer, laat het weer tot leven komen, want dat is de werkelijkheid. Sta je lichaam weer gevoeligheid toe. Eis het weer op , zodat je het wezen ervan kunt voelen

Het gezonde lichaam

Je lichaam is het voertuig waarmee je je uitdrukt in de fysieke wereld en het is tevens je allerbelangrijkste feedback -instrument Door naar je lichaam te kijken, er naar te luisteren en het te voelen kun je veel te weten komen over welke leefwijze gezond voor je is..Wanneer je gezond bent dan eet je als je honger hebt, val je in slaap als je moe bent en druk je uit wat je voelt. Dit zorgt er voor dat je levensenergie niet geblokkeerd raakt, maar voortdurend vernieuwd en verlevendigd wordt. Maar als je anderen gaat imiteren of je gaat gedragen overeenkomstig de regels die anderen hebben opgesteld, in plaats van te handelen naar wat jezelf voelt, ga je dwars tegen je eigen natuurlijke manier van doen in.. Dan luister je niet meer naar de signalen van je eigen lichaam. over voedsel, rust en de fysieke en emotionele beweging die het nodig heeft. Je zegt en doet niet meer wat je eigenlijk voelt. Met als gevolg dat je geblokkeerd raakt, waardoor je je steeds minder energiek en vitaal gaat voelen. Iedere keer dat je niet je eigen natuur volgt en je je verbergt achter een masker, vermindert je vitaliteit. Je lichaam reflecteert dit door dat je er steeds slechter uit gaat zien, je futloos en levenloos te voelen, je pijn te bezorgen en uiteindelijk zelfs ziek te worden. Doch als je de signalen van je lichaam volgt en je gedrag er door laat bepalen en je niets aantrekt van wat anderen vinden of doen, zul je je veel vitaler gaan voelen. Dit zal zich weerspiegelen in je lichaam door er gezonder, mooier, levendiger en vitaler uit te zien

Het bevrijde lichaam

Thuiskomen in je lichaam betekent de kracht van zijn ervaren. Met andere woorden krachtig aanwezig zijn in het hier-en nu. Je geest ( het denken) is daar niet toe in staat, omdat je geest altijd leeft in het verleden of de toekomst.Je bent nooit aanwezig, je hebt nooit geen contact met je lichaam, je leeft voortdurend buiten jezelf in je hoofd, in je herinneringen(verleden) of in je verlangens (toekomst). Je leeft als een groot grondbezitter die buiten zijn eigen grondgebied woont. Je lichaam is niet allleen een voertuig van de geest wat je te eten geeft, kleedt en verzorgt. Krachtig aanwezig zijn in het hier-en nu houdt in dat je geest in je lichaam woont. Dat noemt men thuiskomen in je lichaam, je volledige zelf gestalte geven. Omdat te realiseren zul je eerst je lichaam moeten bevrijden Je lichaam is de gemakkelijkste ingang en tevens het meest essentiele. Je lichaam is de basis, het grondbeginsel van je leven, de uitdrukking van je bestaan. Je lichaam vertolkt je hele levensverhaal.Want alles wat je overkomt wordt opgeslagen en gereflecteerd in je lichaam. Je lichaam weet zich alles te herinneren, zich uit te drukken en er zich van te bevrijden. Maar de relatie tussen lichaam en geest is niet altijd een een stabiele relatie, het is niet altijd een gelukkig of geslaagd huwelijk. Want je kunt je lichaam negeren, ontkennen, beheersen of misbruiken. Je kunt het laten opspuiten met botox, je kunt het oppeppen met coke en in slaap brengen met sex, of op dieet zetten met weight watchers, maar dat betekent alleen maar dat je niet op je lichaam durft te vetrouwen en dat je er niet van houdt. Je lichaam is een gevreesde vijand wiens instincten, impulsen en verlangens beheerst en onderdrukt moeten worden. Alleen wanneer je je lichaam weer vrij en bewoonbaar maakt, keer je er weer in terug .

Het verslaafde lichaam

Als je regelmatig drugs gebruikt zoals koffie, tabak, junk food, alcohol, weed, speed, enzovoort, en je lichaam gaat protesteren als je met het gebruik stopt , ben je lichamelijk verslaafd. Men zegt dat je ook geestelijk verslaafd kunt zijn aan bijvoorbeeld werk, sport, televisie kijken, gokken of seks. Maar bij het ontwennen van geestelijke verslavingen treden dezelfde ontwenningsverschijnselen op als bij lichamelijke verslavingen. Wanneer je verslaafd bent op geestelijk gebied voelt dat onmiddellijk lichamelijk. Want zo gauw je met die verslaving wilt stoppen, speelt het lichaam direct op. Dat zijn bewijzen dat geestelijk ook meteen lichamelijk is. Het zit dus niet alleen tussen je oren, maar ook diep in je lichaam gebakken. Daarom is het zo moeilijk om van een verslaving af te komen. Als drugsgebruiker ben je bang voor je eigen levensenergie. Je geest is bang er óf tekort óf te veel van te hebben. Daarom gebruik je drugs als middel om die energie onder controle te houden. Het ontbreekt de geest aan voldoende zelfvertrouwen om op eigen levensenergie te bouwen. Je geest twijfelt ernstig aan je vermogen je eigen energie te vertrouwen en er naar te leven. Want als je daar geen vertrouwen in hebt kun je het idee krijgen dat je het op een gegeven moment niet meer in de hand hebt. Met verslavende middelen kun je je natuurlijke levensenergie temperen of onder dwang houden, maar op lichamelijk gebied blokkeer je er wel door. En dat is ook de bedoeling, want je hoeft geen deskundige te zijn om je te realiseren dat je die middelen alleen gebruikt om je zelf in de hand te houden. Afkicken betekent weer thuiskomen in je lichaam er weer vertrouwen in krijgen, en weer bereid zijn je eigen levensenergie te voelen en te ervaren .Je eigen bron weer aan te boren en weer krachtig , creatief en energiek te worden. Dat is ware heling. Dat is weer heel worden

Het zieke lichaam

Als je gezond bent, ben je minder bewust van je lichaam Je kunt praten, fietsen, lopen, eten en drinken, zonder daar bewust je aandacht op te hoeven richten. Hoe anders is dit wanneer je te maken krijgt met een lichamelijke ziekte. Plotseling lijkt het lichaam een eigen leven gaan leiden, het is niet langer iets vanzelfsprekends, waarvoor je weinig aandacht hoeft te hebben. Een verandering in het functioneren van je lichaam brengt soms grote veranderingen met zich mee in het beleven en het leven in de wereld om je heen. Als gevolg van een ziekte ontstaat er een spanning tussen lichaam en geest, waardoor er een breuk begint te bestaan. Lichaam en geest komen pal tegenover elkaar te staan. Ze gaan in strijd met elkaar. Het zieke lichaam zal alle energie zoveel mogelijk herleiden naar het zieke lichaamsdeel waardoor het moeilijk wordt om lichaam en geest als geheel te ervaren. Het lichaam wordt een object waar de geest de controle over dreigt te verliezen. Met als gevolg dat je een scheiding ervaart tussen lichaam en geest. Ziekte is overigens een boodschap van je lichaam die je probeert te vertellen dat er iets mis is. Het tracht je duidelijk te maken dat je niet je ware aard volgt of je gevoelens negeert. Je lichaam geeft veel van dat soort signalen. Het begint vaak onschuldig zoals vermoeidheid en je niet helemaal lekker voelen. Als je hier geen aandacht aan schenkt gaat je lichaam sterkere boodschappen sturen. Negeer je deze ook dan kan er uiteindelijk een ziekte optreden. Een ideale begeleiding bij ziekte is een benadering van lichaam een geest als één geheel. Maar wanneer het lichaam echter ernstig gestoord wordt door een ziekte, is het belangrijk het zieke deel eerst te behandelen en dan pas lichaam en geest als geheel te helen. Lichaamsgerichte therapie behandelt lichaam en geest als één geheel. Beiden hebben een eigen functie, maar hun invloed op elkaars werking is groot. Alles is één geheel, ziekte is daarom niet te terug te voeren tot alleen het specifieke lichamelijke aspect, maar manifesteert zich ook in de geest. Door het lichaam en geest als één geheel te behandelen, ontstaat genezing.

Het besmette lichaam

In onze cultuur heeft men van oudsher een groot wantrouwen gehad jegens het lichaam. Vandaar dat het zoveel mogelijk verborgen diende te blijven. Omdat men dacht dat het de bron was van al onze driften en lusten. Vooral christenen hebben het lichaam eeuwenlang in verband gebracht met genot,zinnelijkheid en sexualiteit. Daarom trachtten men de geest los te maken van het lichaam. Griekse denkers zoals Plato en Plotinus stelden de geest boven de beperktheid en begrensdheid van het lichaam. Zij zagen het lichaam als de gevangenis van de geest. Later deed Descartes daar nog een schepje boven op . Hij splitste het lichaam van de geest, door te beweren dat de geest op zichzelf bestond , los van het lichaam. Het christendom en het Griekse denken zaten dus op één lijn. Beiden waren ze er van overtuigd dat de geest zich diende los te maken van het lichaam. Hierdoor raakte het lichaam meer en meer besmet. Het werd bekleed met schaamte en eerbaarheid. Sexualiteit werd niet alleen een taboe, maar ook de directe grensgebieden er omheen zoals, lichamelijk contact, lust, erotiek, aanraking, lichamelijkheid, enzovoort. Zoals je nu nog ziet bij moslima, een vrouw kon geen stukje huid blootgeven, zonder beschuldigt te worden van hoerig te zijn. Hierdoor werd sexualiteit niet alleen gehuld in een nevel van kunstmatigheid, maar zorgde ook voor afstand en zakelijkheid.Toch is er in de loop van de jaren veel veranderd. Het lijkt er op dat we een andere relatie met ons lichaam hebben gekregen. Ook de talrijke literatuur die de laatste jaren over lichaam en lichamelijkheid is verschenen wijst op herwaardering van het lichaam. Maar toch zie je nog altijd dat het lichaam van oorsprong besmet is door het verleden. We bewaken en controleren nog steeds de escapades van het lichaam. Want al is de wil nog zo goed, het vlees blijft zwak.

-->

Het uitgebuite lichaam

Hoewel lichamelijke opvoeding in het onderwijs met de jaren is toegenomen, heeft het vaak niet meer dan het karakter van speeltijd. Het lichaam krijgt dan een bepaalde tijd ter beschikking omdat de geestelijke boog niet altijd gespannen kan zijn. Zo leren kinderen in de praktijk het lichaam te gebruiken als middel om de geest te ontspannen. De ontwikkeling van het lichaam als gevoelsinstrument blijft uit, van lichamelijke bewustwording is geen sprake. Ook de kennis van het lichaam gaat op school niet verder dan biologie, anatomie en fysiologie. Je leert dat je lichaam gezond, sterk en goed moet functioneren, anders moet je naar de dokter. Ook bedrijven lassen tegenwoordig sport en beweging in tijdens de werkuren. Men beschikt hiervoor over de modernste appparatuur. Want onderzoeken hebben aangetoond dat het rendement op de werkvloer hierdoor verhoogd. In het onderwijs gaat het puur over het diploma en in het bedrijfsleven om rendement. Het lichaam wordt alleen gebruikt als middel, meer niet. Het wordt uitgebuit, zodat men er zoveel mogelijk voordeel uit kan halen. Maar er wordt niet geluisterd naar het lichaam. Het lichaam wordt niet geraadpleegd, sterker nog, het wordt volkomen genegeerd. Er wordt voorbij gegaan aan lichaams-bewustzijn. En wat is lichaams-bewustzijn anders dan aanwezig zijn in je lichaam. En wat is de aanwezigheid in je lichaam anders dan te voelen dat je leeft. Toch zie je je lichaam helaas moeiteloos over het hoofd en volg je gewoonte getrouw de vlucht van je geest. Jammer genoeg vlucht je maar al te vaak in de wereld van het praten, denken, dagdromen, fantaseren of je zorgen maken. Ondanks dat je lichaam je de weg wijst door alle levensvraagstukken heen.

-->

Groeien naar innerlijke vrede

Je lichaam is de verbinding tussen je geest en de materiele realiteit Door je bewust te worden van je lichaam, wordt de behoefte steeds groter het goed te verzorgen, het in conditie te houden en met respect en liefde te behandelen. Maar vaak ben je je niet echt van je lichaam bewust, je behandeld het met een mechanische slordigheid. Daarom moet je lichaam wel op zijn eigen natuurlijke wijsheid en drang tot evenwicht vertrouwen.Maar lichaam en geest zijn twee kanten van één medaille. Ze dienen beide tot hun recht te komen. Anders ben je niet heel. Eerder ben je niet gezond. Want ziek zijn betekent dat je niet 'heel' bent. Tijdelijk kan het dan ook goed zijn om 'je hoofd even af te zetten'. Je moet echter 'je hoofd ook niet over het hoofd zien'. Want dan ben je ook niet heel. Het denken is ook nodig om te ordenen en verbanden te zien en te leggen. Maar je bent geneigd om denken als de voornaamste bezigheid te zien en je lichamelijke gevoelens op de tweede plaats te zetten. In onze cultuur wordt het denken grandioos overschat. Vandaar dat je niet echt op de hoogte bent van dat je lichaam een eigen bewustzijn heeft. Het lichaam heeft het vermogen om gevoelens te ervaren. En gevoelens ervaren is leven. Zonder gevoelens bestaat er geen leven. Zonder gevoelens ben je niet in staat in verbondenheid te leven met jezelf en met anderen. Gevoelens vertellen je hoe je in de wereld staat en hoe je jezelf tegenover anderen ervaart. Ze geven je informatie over hetgeen je ervaart al dan niet aangenaam, eerlijk en veilig is. Gevoelens vormen een taal die je kan helpen om in contact te komen met je lichaam en vandaar uit te communiceren met jezelf. Wie echt in contact staat met zijn gevoel zal groeien naar innerlijke vrede. Dit groeien naar innerlijke vrede noem ik thuiskomen in je lichaam.

-->

Het zelfbesturende lichaam

Het lichaam weet veel en is zeker in staat op zichzelf te passen, maar doordat je je eigen denkbeeldige wereld creeert kun je zonder aandacht/bewustzijn niet zonder meer op het lichaam vertrouwen. Pas wanneer je die illusie verbreekt en het leven laat komen zoals het zich aan je voordoet, kun je het lichaam zijn volledige zelfbestuur teruggeven. Dan kun je je lichaam zijn eigen koers laten varen, door het zijn eigen gang te laten gaan. Je hebt alsmaar je lichaam onderdrukt en je geest het idee gegeven dat hij de baas is. Je hebt de geest benoemd tot meester en het lichaam als dienaar. Maar je moet je niet met het lichaam bemoeien. Het is helemaal niet nodig om je er mee te bemoeien. Je lichaam weet van nature exact wat het nodig heeft Houd je geest er buiten, laat het gewoon aan je lichaam over Tot die tijd blijft het van belang om steeds alert te zijn op de steeds herhalende patronen die jezelf opwerpt. Want steeds wanneer je geest weer zo'n patroon opwerpt, word je lichaam daar onmiddellijk door beinvloedt. Je voelt dan meteen dat er iets in je lichaam verandert. Hier ligt dan ook een opdracht tot bewustwording. Je moet onderscheid weten te maken tussen wat je lichaam je vertelt en wat je geest daar vaak voor in de plaats zet Nu je zonder het te weten je met je lichaam probeert te bemoeien, zie je dat je er een behoorlijke chaos van hebt gemaakt. Daar van kun je iets leren – of verder ten onder gaan

-->

Conditioneringen zijn de brug tussen lichaam en geest

Het is duidelijk dat je over de eenheid van lichaam en geest niet meer hoeft te twijfelen. Alles wat je denkt en voelt wordt direct doorgegeven aan je gehele systeem. Zelfs de buitenwereld maakt je er deelgenoot van. Maar hoe je ook zoekt, nergens is te vinden waar die gedachten vandaan komen of hoe een gedachte het systeem aanzet. Is de gedachte er, dan zal het lichaam er alles aan doen deze uit te drukken. Het lichaam is dus een constante uitdrukking van je geest. Is de geest ontspannen dan zal het lichaam eveneens ontspannen zijn. Is de geest gespannen, dan zal het lichaam ook gespannen zijn. Met je gedachten kun je je hele lichaam in extase brengen, maar ook in een staat van kommer en kwel. Hierin spelen gewoonten de hoofdrol. Leven zonder gewoonten is niet mogelijk. Pas als iets een gewoonte is geworden, gaat het je gemakkelijk af. Je hoeft er niet meer bij na te denken, het gaat vanzelf. Veel van die gewoonten zijn aangeleerd. Je hebt jezelf geconditioneerd en zo ben je een gewoontedier geworden. Je vraagt je echter niet meer af of jouw gewoonten nog wel doelmatig zijn. Want ze kunnen zich ook tegen je keren. Conditioneringen zijn een sterke brug tussen lichaam en geest. Het maakt leven mogelijk, maar je kunt er ook danig door bedrogen worden. Zo heb je je aangeleerd wat je aangenaam en onaangenaam vindt en van daaruit ben je je leven gaan manipuleren. Door voortdurend te proberen je van die onaangename gedachten te ontdoen. Maar dat blijkt niet mogelijk te zijn, omdat jezelf de aanleiding bent van die geconditioneerde gedachten en dat doorgeeft aan je gehele systeem, dat direct bevestigt wat je dacht. Met andere woorden zodra er een onaangename gedachte is, is die gedachte onmiddellijk in je lichaam aanwezig. Het blijkt een self-fulfilling prophecy te zijn die je je leven lang in de greep kan houden

Lichaam/geest en de wetenschap

In ons taalgebruik is de samenhang tussen lichaam en geest heel gewoon. We maken dagelijks gebruik van 'lichaamsmetaforen' waarin lichaamsdelen belevingen uitdrukken, zoals: iets op je lever hebben, je schouders er onder zetten of lange tenen hebben. Wetenschappers hebben zich er echter lang tegen verzet. De veronderstelling dat de geest het lichaam zou kunnen beinvloeden ging er bij hen niet in. Wilhelm Reich en andere pioniers op het gebied van de lichaamsgerichte therapie kregen vanuit wetenschappelijke kringen vaak te horen dat een lichaamsgerichte benadering van mensen met geestelijke klachten belachelijk was. Maar mensen met een verstandelijke wetenschappelijke instelling klemmen zich graag vast aan het idee dat lichaam en geest twee verschillende dingen zijn. Want hoe meer je afhankelijk bent van het verstandelijk en logisch begrijpen van de werkelijkheid, hoe meer je gaat geloven dat je geest je ware ik is, en dat je lichaam een last is die je mee moet slepen. Dat gedachten, emoties en gevoelens niet alleen verstandelijke functies zijn, maar ook tot het gebied van het lichaam gerekend kunnen worden heeft men altijd moeilijk kunnen accepteren. Toch is de gedachte over de samenhang tussen lichaam en geest al duizenden jaren oud. In de Indiase-en Chinese geneeskunde gaat men er van uit dat gedachten onze gezondheid kunnen beinvloeden. Zij kennen een intelligentie aan het lichaam toe, die omgekeerd ook het verstand impulsen zal geven betreffende de meest gezonde levenshouding. In deze oosterse filosofie is alles met elkaar verbonden. Het leven wordt als volmaakt gezien. Scheidingen, splitsingen en verdeeldheid worden puur als menselijk verzinsels beschouwd.

Pijn vermijden

Wanneer je door chronische spierspanningen een stijf en rigide mens bent geworden, beweeg je je mechanisch en handel je gevoelloos. Maar soms kan dat zo gewoon zijn geworden, dat je het niet eens meer in de gaten hebt. Maar toch zul je het verband tussen je lichamelijke gesteldheid en je psychisch functioneren moeten ervaren.Je beseft meestal wel dat je lichaam een depot is van onderdrukte gevoelens, maar je wilt ze niet voelen. Omdat je bang bent om je lichaam te voelen. Je bent letterlijk bang om je gevoelens te uiten door je spontaan te bewegen en je lichamelijk te laten gaan. Sterker nog, je bent zelfs nauwelijks in staat je lichaam te voelen. Zelfs niet met al die chronische spanningen. Is dit wel het geval dan is dit veelal als het pijn doet. Zonder duidelijke symptomen als hoofdpijn of rugpijn voel je de spanningen in je lichaam niet eens. Maar je wilt je lichaam niet voelen als het pijn doet. Precies om die reden gebruik je pijnstillers. Maar ondanks het gebruik van pijnstillers blijft de pijn nog steeds op de achtergrond aanwezig, alleen voel je het niet meer. De pijn is dus niet verdwenen, want je lichaam bewaart die pijn. Dit geldt evenzeer voor psychische pijn. Ook al doe je er alles aan om ze te ontkennen, de pijn wordt opgeslagen en wacht geduldig tot ze weer wordt aangeraakt. Zo is je lichaam een opslagplaats geworden voor alle pijn en ervaringen die nooit wáár hebben mogen zijn.. Een soort vergaarbak voor chemisch afval. Maar net zoals chemisch afval kan pijn worden verplaatst, verpakt, begraven en vergeten, maar op een dag borrelt het weer naar de oppervlakte van ons leven. En meestal nog giftiger voordat je het dumpte. Dan zie je dat je jezelf voor de gek hebt gehouden. Want aan pijn kun je niet ontsnappen. Je kunt er voor weglopen, maar het komt je achterna. Je wordt er voortdurend mee geconfronteerd. Vaak gaat het zich dan manifesteren in de vorm van een depressie, een ziekte, relatieproblemen, enzovoort

-->

De Levensadem

Als je beter ademt, voel je je beter. De oude Grieken wisten reeds dat iemands ademhaling direct verband houdt met zijn emotionele toestand. 'Psyche' komt van een Grieks woord dat ' ziel' ging betekenen, nadat het oorspronkelijk ' levensadem' had betekent. Er bestaat er geen  systeem dat ontvankelijker op de psyche reageert dan de ademhaling. Zoals de ademhaling onze psychische toestand kan veranderen, zo kan anderzijds onze psychische toestand  de ademhaling in sterke mate veranderen. Door blijdschap, gelukzaligheid, stress, woede, verdriet of depressiviteit, wordt de ademhaling of geremd of juist verdiept en versneld. Het effect  van psychische invloeden op de ademhaling, is vooral terug te vinden in die mate waarin de ademhalingsspieren en in het bijzonder het middenrif gespannen zijn. Iedere spanning is direct aan het ritme van de ademhaling te merken. Wie angstig en onzeker is trekt onwillekeurig zijn borst in.. Wie loslaat slaakt een zucht van verlichting. Wie niet kan doorademen, voelt zich benauwd, lusteloos en vaak. Wie zijn gevoel wil onderdrukken, reduceert zijn ademhaling. Door een ontoereikende ademhaling neemt de vitaliteit af en nemen vermoeidheid en uitputting toe. Ook depressies komen voort uit een teruggehouden ademhaling. Wie slecht ademt gloeit niet van het leven, maar is koud, duf en levensloos. Wie diep en volledig ademhaalt blaakt meestal van energie en levenskracht. Helaas blijken  de psychologische aspecten van de adem  in de reguliere geestelijke gezondheidszorg vrijwel onbekend te zijn. Vandaar dat er zelden gebruik van wordt gemaakt. Zolang deze onbekendheid blijft bestaan , blijven een aantal goede ademtherapieen voor de reguliere geestelijke gezondheidszorg onbenut.

Lichaam versus Geest

Je lichaam is één brok natuur. Maar alle godsdiensten zijn tegen de natuur. Ze hebben je geleerd tegen de natuur te vechten. Want wat je ook voor geloof neemt ze zijn allemaal van mening dat je lichaam een poel is van lusten, driften en genot. Daarom zeggen ze: luister nooit naar je lichaam, wat het ook wil, ga er niet in mee. Want als je naar je biologische driften luistert ben je hopeloos verloren. Deze veroordeling over het lichaam is van jongs af aan bij je geimplanteerd, het is een deel van je geworden. En dat is de grootste ramp die je is overkomen. Want hierdoor zijn je lichaam en je geest in twee delen opgesplitst. Hierdoor veroordeelt het ene deel altijd het andere. Luister je naar je lichaam, dan begint je geest het te veroordelen. En luister je naar je geest, dan begint je lichaam het te veroordelen. Deze splitsing is zo dominant geworden dat je die als vanzelfsprekend hebt aangenomen. Maar zonder dat je het weet ben je in een innerlijk conflict terecht gekomen, in een binnenlandse oorlog. En dat geeft een enorme spanning. Zolang je daar niets tegen doet, blijft die spanning je je hele leven achtervolgen. Het laat je nooit met rust, het staat je nimmer toe te ontspannen. Is je lichaam ontspannen dan zegt je geest 'waar ben jij nu mee bezig'?, 'zou je niet eens wat gaan doen'! En is je geest gestrest dan zegt je lichaam 'waar ben jij nu mee bezig'?, je hebt rust nodig. Daarom laten ze elkaar nooit met rust, wat ze ook doen, ze staan altijd klaar om elkaar te veroordelen. Zolang er geen wapenstilstand komt in deze binnenlandse oorlog, blijft die verdeeldheid bestaan. Enkel als er vrede ontstaat worden beide delen weer één geheel. En alleen in die totaliteit krijgt je leven weer kleur en kun je tot bloei komen

-->

Herstel van het bewuste contact met je lichaam

Sinds je geboren bent verkeren je emoties in een voortdurende staat van beleg Een vaak voorkomende reactie daarop is om naar je hoofd te vluchten. Hiermede probeer je de pijn te verdoven die een veel sterker gevoel tegenhoudt dat, naar je vreest , nog pijnlijker zal zijn. Maar door in je hoofd te gaan zitten, blokkeer je de samenhang tussen lichaam en geest. Deze blokkade bestaat nog steeds ondanks dat de oorspronkelijke pijn allang verdwenen is. Door deze blokkade besef je dat er grote gebieden in je lichaam zijn die niet meer bestaan . Verstandelijk weet je wel dat ze er zijn, maar je voelt ze niet meer, je hebt er afstand van genomen. Vaak voel je je benen, billen, rug en schouders niet meer. Waarschijnlijk kun je niet eens zeggen of je benen op dit moment gespannen zijn of ontspannen. Vermoedelijk weet je niet eens of je je schouders opgetrokken hebt of niet. Delen van je lichaam die je niet meer voelt, functioneren soms ook minder goed. Wanneer je bijvoorbeeld je benen niet meer voelt, ben je waarschijnlijk erg onzeker. Omdat je er deep down niet van overtuigd bent dat je benen je zullen blijven dragen. Je hebt niet meer het gevoel dat je met beide benen op de grond staat. En wanneer je onvast op je benen staat word je afhankelijk, dan heb je de steun van iemand nodig die je overeind houdt. Wanneer je je eenmaal hiervan bewust bent kun je de weg naar huis weer inslaan door het bewuste contact met je lichaam weer te herstellen. Hierdoor kun je je bevrijden van die patronen en belemmeringen.Voor het eerst zul je dan beseffen dat het antwoord op veel van je problemen in jezelf ligt. Terwijl je vroeger steun van anderen nodig had, kun je nu op eigen benen staan.

-->

Gevoelens zijn lichamelijk

Het zenuwstelsel vormt de verbinding tussen lichaam en geest. Het maakt het niet alleen mogelijk om prikkels die in je lichaam ontstaan te voelen, maar ook emoties. Want elke emotie kun je ook lijfelijk voelen. Onze taal is rijk aan uitdrukkingen die dit bevestigen. Zo geeft 'een brok in je keel' ook aan dat je verdriet hebt gevoeld. En wat is 'een steen op je maag' anders dan een probleem dat je niet aankunt? Woede doet je bloed koken. Bij teleurstelling zinkt je hart in je schoenen.Wanneer je gefrustreerd bent voel je dat in je nek. Spanning kan een gevoel geven alsof je 'op springen staat'. Fysieke gevoelens kunnen dus te maken hebben met emotionele toestanden. Men spreekt van 'pijnlijke ervaringen' of van 'gekwetste gevoelens'. De pijn die je voelt wanneer je wordt afgewezen is even erg als die van een beknelde vinger. Veel emotionele pijn ontstaat omdat een dieper gevoel niet waar mag zijn Dus een ' brok in je keel' betekent niet alleen verdriet of ontroering maar ook dat het er niet mag zijn. De brok in je keel ontstaat alleen omdat je niet wilt huilen of je te laten gaan. De samentrekking van je maagspieren die het gevoel van 'de steen op je maag' veroorzaakt is ook een manier om een sterker gevoel van angst tegen te gaan Want misschien denk je wel dat als angst echt bezit van je neemt dat je gaat trillen of beven. Wanneer je de blokkerende pijn van de brok in je keel of de steen op je maag voelt heb je de neiging om er met je geest tussen te komen. Als je een brok in je keel voelt, probeer je misschien aan iets te denken wat je vrolijk maakt. Wanneer je een steen op je maag voelt bedenk je mogelijk iets om je stemming te veranderen. Maar als je niets anders met die onaangename gevoelens doet dan ze ' weg te poetsen' blijf je steeds in hetzelfde schuitje zitten. Dan blijf je in je hoofd zitten. En zolang je gevoelens in je hoofd zitten in plaats van in je lichaam kun je ook geen prettige dingen ervaren. Want als je onaangename gevoelens tegenhoudt, hou je ook de prettige tegen.

Lichaamspantsers

Levensenergie  zorgt voor levenskracht, harmonie en welzijn, tenminste  als zij vrijuit door je lichaam kan stromen. Maar het bevriest als je als opgroeiend kind je tegen een onsymphatieke omgeving, of  tegen eigen onwelkome emoties of gevoelens moet beschermen. Je kunt als kind bijvoorbeeld gestraft worden omdat je je boosheid uit. Hierdoor kun je je gevoel letterlijk gaan onderdrukken of er onder houden, door je spieren aan te spannen.Tenslotte wordt dit onderdrukkingsproces een deel van je lichaamsstructuur. Dit wordt ook wel pantsering genoemd. Hierdoor voel je ook je woede niet meer. Dit laatste noemt men lichaamspantsering. Deze lichaamspantsering is te zien aan chronische spiervormingen en spanningen in je lichaam. Want de chronische spierspanning waaruit je lichaamspantser bestaat is een toestand van permanente contractie. Het doel van het pantser is om angst te verminderen en pijnlijke gevoelens tegen te houden. Maar ook om te verhinderen dat je je niet overgeeft aan emoties die je nog meer kunnen kwetsen. Hoe meer je gepantserd bent, des te groter de angst en de gevoeligheid daarvoor en des te kleiner de kans is om jezelf te zijn in het contact met anderen. Ondanks dat dit pantser je ooit beschermde kan het op den duur gaan voelen als een gevangenis. Het kan een negatief effect hebben op de beweeglijkheid van je lichaam en zorgt voor blokkades in je energiestroom. Er kunnen zich door het pantser niet alleen lichamelijke klachten ontwikkelen, maar ook positieve en subtiele gevoelens van liefde en zachtheid worden de kop ingedrukt. Door weer thuis te komen in je lichaam kunnen oude, onderdrukte emoties en gevoelens die bevroren zijn in je lichaamspantsering, ontdooien en terug keren in je bewustzijn. Je pantser lost op en je energie gaat weer vrijelijk stromen En ongepantserd heb je volledig contact met jezelf. Zonder pantser worden de contacten met anderen simpel, spontaan en direct. Je bent een warm en vrij bewegend mens

Het natuurlijke lichaam

Wanneer we de natuur intrekken kunnen we voelen wat het is om in evenwicht te zijn. Alles wat groeit is op elkaar afgestemd en met elkaar verbonden. Er is geen strijd en geen pijn . Het ene staat het andere niet in de weg. Die verbondenheid, dat harmonieuze geeft een gevoel van rust. Ook de mens is één brok natuur. Die natuur wordt het meest vertegenwoordigt door ons lichaam. Het omvat de vier elementen van Moeder Natuur, water, vuur, lucht en aarde. Maar wij negeren de natuur. We plegen niet alleen roofbouw op de natuur buiten ons, maar ook binnen in ons. Omdat we nog altijd denken dat wij slimmer zijn dan de natuur.. Helaas is de natuur van ons lichaam veel intelligenter dan wij zijn. Alle lichamelijke functies, alle organen worden niet door ons bestuurd, maar door het lichaam zelf. Zou het aan ons overgelaten zijn dan hadden we allang in de knoei gezeten. Neem bijvoorbeeld de ademhaling, als wij dat zelf zouden moeten doen, hadden we dat allang vergeten en waren we al in de vroegste periode van ons leven overleden. Wie zorgt er voor dat we s'nachts blijven ademen? Wie zorgt er voor dat alles wat we naar binnen werken verteert wordt en omgezet in hersenen, bloed, botten, weefsel enzovoort? Geen fabriek is daar toe in staat. Ons lichaam is het meest ingenieuze stukje natuur wat er bestaat.

Overwaardering van de geest

Ons lichaam is een constante manifestatie van wat we denken.En wat we denken wordt bepaald door onze overtuigingen. Zo kunnen met onze gedachten het hele lichaam in extase brengen, maar ook in een diepe depressie. Overtuigingen bepalen wat we aangenaam en onaangenaam vinden. En wat we onaangenaam vinden proberen we voortdurend te vermijden. Zo denken we invloed op het leven uit te kunnen oefenen.Helaas blijkt dat niet mogelijk want als een onaangename gedachte opkomt zal het lichaam er alles aan doen om te bevestigen wat we dachten.. Omdat we te veel waarde toekennen aan ons verstand durven we niet zonder meer op het lichaam te vertrouwen. Maar dat is niet terecht, want het lichaam weet veel meer dan wij denken.Het lichaam kent zijn eigen wijsheid, door overwaardering van ons verstand geven we die wijsheid echter geen kans Maar wanneer we stoppen met controle uit te oefenen op ons leven door het gewoon te aanvaarden zoals het komt geven we het lichaam zijn volledige zelfbestuur weer terug. Zolang dit niet het geval is zullen we steeds bewust moeten zijn van onze gedachtewereld die allerlei problemen veroorzaakt. Dit is vooral een kwestie van bewustwording. Nu we voortdurend controle over ons leven proberen te krijgen zonder daar enig inzicht in te hebben wordt het duidelijk wat voor puinhoop we er van hebben gemaakt. Van daaruit kunnen we leren, of verder in de chaos ten onder gaan

Luisteren naar je lichaam

Wanneer lichaam & geest in balans zijn fungeert het lichaam als het meest perfecte maatje van de geest die je maar kunt bedenken. Zo bezit het lichaam een enorme wijsheid, is intelligent en altijd in het hier en nu. Het is de bron van waaruit bewustzijn en liefde omhoog borrelt, waarmee we de mooiste ervaringen van intimiteit kunnen beleven. Ook voorziet het ons van een alsmaar voortdurende stroom van informatie. Zonder deze informatie zouden we onmogelijk kunnen functioneren. Het wijst onze bestemming en probeert ons te waarschuwen als we op de verkeerde weg zitten. Ons lichaam heeft een zelfhelend vermogen dat dag en nacht bezig is om zichzelf te herstellen en te vernieuwen. Het is een wonder hoe het ons altijd maar terwille probeert te zijn, hoe nonchalant we er ook mee omgaan. Als je ziet wat voor rotzooi we allemaal naar binnen gooien, dan kan het niet anders dat het spijsverteringssysteem wonderen verricht. Terwijl ons lichaam aangeeft genoeg te hebben eten we gewoon door.We blijven de adviezen van ons lichaam negeren en luisteren liever naar ons verstand die zegt: ' neem nog wat, want het is zo lekker' Maar het lichaam weet beter wat goed voor ons is dan het verstand. Wanneer we wat meer naar ons lichaam zouden luisteren en wat minder naar ons verstand zouden al onze problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon

Wie ben je ?

Als iemand aan je vraagt 'wie ben je?'dan kun je op twee manieren antwoord geven. De eerste manier is een mentaal antwoord vanuit je geest, het denken. Je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen: Ik ben Jan Jansen, ik ben gereformeerd, ik ben Nederlander, ik ben advocaat, ik ben getrouwd en vader, ik hou van vissen en hardlopen. En zo kun je waarschijnlijk nog wel even doorgaan. Maar dat ben je niet, het zijn alleen ervaringen uit het verleden. Het is een optelsom van hoe je leven tot nu toe is verlopen. Het is de geest die zijn conclusie trekt aan de hand van het verleden. We zullen het antwoord op deze vraag dus niet vinden in de geest. Dit komt omdat de geest zich niet uitstrekt over wat zich buiten de geest bevindt. Ben je dan een lichaam? Nee, je hebt een lichaam, maar je bent je lichaam niet. Je bent er de eigenaar van, net eender zoals je de eigenaar bent van je huis of je auto.. Je kunt zeggen het is mijn lichaam, mijn huis en mijn auto. Taalkundig gezien is het lichaam niet 'mij', maar 'mijn' en alles wat met 'mijn' wordt aangeduid ligt per definitie buiten mijzelf. De tweede manier om antwoord te geven op de vraag 'wie ben je ' is vanuit het hier-en nu. En dat is totaal anders dan vanuit de geest, want de geest leeft in het verleden. Maar als je het verleden achter je laat. Wanneer je alles wat je tot nu toe bent geworden vergeet, je naam, godsdienst, beroep, je maatschappelijke status, enzovoort, wie ben je dan? Dan kun je onmogelijk zeggen wie je bent, want zo gauw je het woordje 'wie' gebruikt, zit je in het verleden. Vanuit het hier-en nu kun je alleen maar zeggen 'ik ben'

De oorlog tussen Lichaam & Geest

Lichaam en geest zijn één eenheid. Biologisch gezien bestaat er geen enkele reden om daar aan te twijfelen, maar psychologisch gezien wel. Psychologie is een wetenschap die onderzoek doet naar de psyche (geest) om zo het gedrag van de mens te doorgronden. In de psychologie komt het lichaam niet aan de orde. Het woord 'psych-ologie' geeft aan dat de mens in wezen alleen een geest is en niet een lichaam. Ook in onze westerse samenleving is de scheiding tussen lichaam en geest nog altijd een fundamenteel uitgangspunt. Maar dat is eigenlijk merkwaardig, want we zijn niet met die scheiding geboren. Lichaam en geest zijn niet twee, het zijn twee delen van één geheel. Waarom hebben we ons lichaam dan van onze geest losgekoppeld? Wat mij betreft begint dit al in onze vroegste jeugd. Voor een kind is het lichaam immers de eerste bron van alle pijn en botsingen met de ouders. Het heeft allemaal te maken met je bordje leeg eten en het op het potje doen.. In die periode gaat het kind lichaam en geest ontkoppelen. En tegen de tijd dat het volwassen is heeft het definitief afscheid genomen van het lichaam. Het lichaam is een vreemd gebied geworden, bijna net zo vreemd als de buitenwereld. De splitsing tussen lichaam en geest is een feit. De mens identificeert zich nu volledig met zijn hoofd. Het komt zelfs zover dat hij vanuit zijn hoofd gaat leven. Dan gaat iemand met zijn verstand voorschrijven wat het lichaam wel of niet moet doen.

De geest

Onder de geest versta ik onze gedachtenwereld, het verstand. Geen mens wordt met een geest geboren. De geest is pas tot leven gekomen tijdens onze opvoeding. Gedurende die periode zijn onze hersenen volgepropt met hoe we wel en niet moeten zijn. Hierdoor is onze geest rechtlijnig en achterdochtig geworden en heeft ons allerlei beperkingen en remmingen opgelegd. Ondanks dat er in onze samenleving veel waarde wordt toegekend aan de geest, is het daarom ook onze grootste vijand. Zo is er een voortdurende oorlog gaande is tussen lichaam en geest. Vaak doet je lichaam niet wat je geest wil en doet je geest niet wat je lichaam wil. Maar de geest is zo dominant dat het lichaam meestal de dupe wordt van deze innerlijke strijd. Omdat de geest het lichaam nauwelijks zijn eigen gang kan laten gaan zijn we het contact er mee grotendeels verloren. Vandaar dat we over het algemeen ons door het verstand laten leiden. En iemand die zich door zijn skeptische geest laat leiden, zoekt overal iets achter. Een verstandsmens aanvaard alleen datgene wat met zijn verstand te begrijpen is. Het leven is voor een rationeel iemand een logische aaneenschakeling van oorzaak en gevolg. Met zijn verstand kan hij bewijzen dat het leven zinloos is. Met zijn verstand kan hij bewijzen dat god niet bestaat. Met zijn verstand kan hij aantonen dat gelukkig zijn niet mogelijk is. Met zijn verstand kan hij aantonen dat het leven, alleen maar overleven is. Met zijn verstand kan hij aantonen dat het leven geen enkele betekenis heeft. Wanneer je alleen maar met je verstand te werk gaat kun je je beter maar meteen opknopen Want waarom zou je nog de moeite nemen om s' morgens uit bed te komen ? Waarom zal je nog opstaan als er toch niets gebeurt wat de moeite waard is? Waarom zou je nog opstaan als iedere nieuwe dag een herhaling van de vorige dag is, die toch nergens toe leidt? Dus als je logisch nadenkt kun je er beter meteen een einde aanmaken. Want waarom zou je je nog langer met die waanzin bezig houden

-->

Lichaamgeest

Het is niet lichaam en geest, maar lichaamgeest, er is geen verschil. Want kijk maar eens naar jezelf als je je depressief, vrolijk of verveeld voelt en let er dan eens op hoe je lichamelijk reageert op deze emotionele toestanden. Als je depressief bent , ben je dat niet alleen in je hoofd, maar overal. Je ademt minder, bent minder fit, je bewegingen zijn trager en je hebt moeite om in actie te komen Omgekeerd als je vrolijk bent , voel je je overal goed. Je bent actiever. Je ademhaling en bloedsomloop zijn beter en je kijkt en bent levendig. Verveling is niet alleen verlangen naar iets anders; het kan ook een beklemmend gevoel op je borst zijn, of gespannenheid in je nek en schouders of onrust in je benen en voeten.Is depressiviteit, vreugde of verveling nu een lichamelijke of emotionele toestand? Dat lijkt me vanzelfsprekend. Lichaam en geest zijn één en in voortdurende interactie.Je emotionele toestand is niet te scheiden van je lichaam. Toch hebben veel mensen het contact met hun lichaam verloren en daardoor met hun gevoelens, zowel emotioneel als lichamelijk. Als je geen contact met je lichaam hebt zijn grote gebieden van je lichaam gevoelloos zonder dat je dat zelf beseft. Vaak voel je je benen , billen, rug en schouders niet meer. Verstandelijk weet je wel dat ze er zijn , maar voelen doe je ze niet, alleen nog als ze pijn gaan doen Als je geen besef van je lichaam hebt verdwijnt ook je zelfbesef. Angst krijgt de overhand en.je bent letterlijk geen baas meer over jezelf . Op zo’n moment wordt het tijd om een lichaamsgerichte therapeut op te zoeken

Connectie Lichaam & Geest

In de westerse psychologie is altijd veel waarde toegekend aan de intelligentie van het verstand. Er is zelfs lange tijd gedacht dat denken en voelen puur verstandelijke functies waren. Vandaar dat men zich lang verzet heeft tegen de veronderstelling dat gedachten, emoties en gevoelens ook tot het gebied van het lichaam behoren. Pas de laatste jaren beginnen, psychiaters, psychologen en artsen steeds meer te geloven in de samenhang tussen lichaam en geest. Toch is deze gedachte niet nieuw. In de Oosterse geneeskunde is het al duizenden jaren bekend dat niet alleen gedachten onze geestelijke en lichamelijke gezondheid kunnen beinvloeden. Maar dat ook de intelligentie van het lichaam impulsen geeft aan ons verstand. Steeds meer mensen gaan er vanuit dat het merendeel van onze klachten en problemen psychosomatisch zijn. Dat lichaam en geest een zijn. Uit recente onderzoeken is gebleken hoe de eenheid tussen lichaam en geest kan werken. Maar je hoeft geen wetenschapper te zijn om dit te begrijpen. Want wat gebeurt er met je lichaam als je seksuele gedachten of fantasieen hebt? En als je drugs gebruikt wat gebeurt er dan met je geest? Lichaam en geest zijn twee delen van een geheel. Psychologische activiteiten beinvloeden het lichaam en lichamelijke activiteiten zijn van invloed op de geest. Is de geest onrustig dan zal het lichaam ook onrustig zijn. Is de geest echter in rust dan zal het lichaam ook in rust zijn. Lichaam en geest zijn twee kanten van een medaille.

-->

Het Lichaam

Voel je dat je een lichaam bent, of voel je dat je een lichaam hebt?. De meeste mensen zullen zeggen: ' Ik ben mijn lichaam' , omdat we ons lichaam altijd van buitenaf zien. We hebben het in de spiegel gezien of vanaf een foto, maar nooit van binnen. Dus is het eigenlijk helemaal niet zo vreemd om te denken dat je een lichaam bent. Te meer ook omdat je hele leven op je lichaam is gericht, je bent voor 99% lichaamsgericht. Je wordt als lichaam geboren, je leeft als een lichaam, als je ziek bent voel je dat je lichaam ziek is. Je lichaam slikt medicijnen en je voelt je lichaam weer gezonder worden. Wanneer je jong bent voel je je als een energiek en levenslustig lichaam . Als je oud wordt voel je dat het eerst aan de beperkingen van je lichaam. Je gaat ook dood als een lichaam. Je plant je voort met je lichaam. Je houd jezelf in stand met je lichaam door het regelmatig te voeden. Ook al ben je niet je lichaam, probeer het niet te ontkennen. Sta jezelf ook niet toe er mee te gaan vechten. Strijd niet met je lichaam , dat is helemaal niet nodig. Dan is het alsof je in een auto zit en plankgas geeft, terwijl je voluit op de rem gaat staan. Je lichaam is een goed geolied voertuig, raak niet slaags met dat voertuig want dan kom je op een gegeven moment niet meer vooruit. Gebruik geen mentaal of fysiek geweld tegen je lichaam want dan wordt het steeds moeilijker om lichamelijk en geestelijk in beweging te komen Je lichaam is een geweldig subtiel en complex voertuig. Gebruik het, help het, maar wees geweldloos. Zodra je er mee gaat vechten, vecht je tegen jezelf. Dan heb je jezelf de oorlog verklaard en ben je je eigen vijand geworden. En het is nog nooit iemand gelukt om van zichzelf te winnen

De karakterrollen van de geest

Je wordt geboren met het lichaam wat god je geeft, maar tegen de tijd dat je veertig jaar bent heb je je eigen lichaam geschapen. Wanneer je veertig jaar bent maakt je lichaam zichtbaar wie je bent. Die lichamelijke kenmerken ontstaan niet toevallig. Want elke karakteristieke eigenschap van je lichaam of het nu sterk is of zwak, gespannen of ontspannen, recht of gebogen heeft een betekenis en een persoonlijke geschiedenis. Het is je emotionele biografie. Want je lichaam wordt gevormd door emotionele druk die je in je jeugd ondervindt. Reacties op die druk zetten zich vast in je lichaam door middel van spanningen, storingen en beperkingen. Onder die druk buig je je schouders, verstrak je, zak je inwendig in elkaar, of bevries je. Helaas zijn je reacties op druk permanent geworden. Je reageert hier en nu nog altijd op druk, ook als deze niet meer aanwezig is, of als een reactie overbodig is omdat je volwassen bent geworden. Door die druk neemt je lichaam specifieke houdingen aan, die houdingen lopen synchroon met je karakter.( je geest). Wanneer je lichaam zwaar en traag is, heeft je geest ook iets zwaars en traags. Als je lichaam stijf en onbuigzaam is je geest dat ook. Dergelijke vervormingen zijn vaak het resultaat van chronisch gespannen spieren. Je lichaam heeft zich gevormd naar de wensen van je geest. Je geest remt je bewegingen, waardoor ergens in je lichaam je spieren wringen en strak gaan staan. En je merkt tot je verbazing dat je ze niet meer kunt ontspannen. Ze blijven permanent samengetrokken Dit helpt je geest om zijn karakterrollen te blijven spelen. Karakterrollen zoals je inhouden, jezelf bij elkaar houden, jezelf ophouden of jezelf tegenhouden. Dit is de prijs die je voor de meedogenloze zelfcontrole van de geest moet betalen

-->

Lichaamstaal

Verbale communicatie is de meest bekende vorm om met andere mensen in contact te komen. Als we praten doen we dat niet alleen met onze mond, maar vooral met ons hele lichaam. Ook al is een beweging non-verbaal, toch wordt er iets mee gezegd. Sterker nog, 93 procent van onze communicatie vindt plaats zonder woorden. Dus lichaamshouding,bewegingen,gebaren, mimiek en oogcontact zeggen meer over iemand dan wat men in woorden uitdrukt. Onrust blijkt vaak uit extra beweeglijke handen, voeten en gezicht. Bij spanning zie je vaak opgetrokken schouders of een beverige stem. Depressiviteit merk je aan een neerslachtige houding, angst uit ingehouden en zorgvuldig gecontroleerde bewegingen. Het lichaam liegt nooit. Ook al komt er een groot 'ja' uit je mond, soms laten de bewegingen van je lichaam zien dat je een hard 'nee' bedoeld. Want wanneer je heftig, 'ja' zegt en je meent het niet, dan doet een deel van je lichaam niet mee-je doet gespannen of je twijfelt-en dat kan iedereen zien. Soms lijkt het of je rustig aan het praten bent met iemand, terwijl de ander, van wie je graag wilt dat hij naar je luistert met zijn hele lichaam zegt: 'Schiet op!. Komt er nog een einde aan?' Wanneer je weer thuiskomt in je lichaam zul je gaan merken dat jij ook met de beweging van je lichaam communiceert. Het is iets innerlijks wat zich naar buiten probeert te werken. Dat is heel wat anders dan wat je denkt wat je zegt. Want het gaat er namelijk niet om wat je precies zegt, maar meer om wat je er bij voelt. Gevoelens zijn moeilijk onder woorden te brengen.Want gevoel is de taal van het lichaam. Het is veel makkelijker door middel van lichaamstaal iemand duidelijk te maken wat je precies bedoeld, dan met woorden. Zonder woorden zeg je veel meer over wie je bent en wat je van de ander vindt. Zo wordt ook duidelijk of er bijvoorbeeld een onderliggende betekenis is bij wat je zegt, en hoe je met de ander in relatie staat. Je lichaam heeft het vaker bij het rechte eind dan je geest. Maar je luistert altijd naar wat je geest je ingeeft. Je luistert nooit naar je lichaam Door deze ingebakken gewoonte ben je het contact met je lichaam kwijtgeraakt

-->

De neurotische geest

Wanneer je geen contact met je lichaam hebt, is je geest dominant. En als je geest dominant is ben je hongerig, heb je vaak een gevoel van tekort. Maar dat gevoel van tekort is slechts gebaseerd op wat je denkt dat je nodig hebt in plaats van dat je luistert naar wat je lichaam nodig heeft. Omdat je niet naar je lichaam luistert weet je niet meer wanneer je honger hebt en wanneer niet. Door het denken is je honger psychologisch geworden. Maar dat is een valse honger.Hierdoor eet je eerst teveel, je stopt het lichaam vol, waardoor het je tot last wordt. Daarna verval je in het andere uiterste door niet meer te eten. Want het denken bestaat dankzij uitersten. Wanneer je teveel eet denk je aan te stoppen met eten en als je gestopt bent met eten denk je weer aan eten. In onze samenleving onderscheiden we twee soorten voedselneurosen, de eerste boulimia nervosa. genaamd, betekent letterlijk ‘honger als een rund’.En het woord nervosa geeft aan dat die honger ontstaat inde geest. De oorzaak van boulimia is dus niet lichamelijk maar geestelijk Het betekent alsmaar doorgaan met eten zonder naar het lichaam te luisteren. De tweede soort voedselneurose is anorexia nervosa. Letterlijk betekent anorexia nervosa: gebrek aan eetlust door psychische oorzaak. Maar deze naam klopt eigenlijk niet. Want mensen met anorexia nervosa hebben wel degelijk honger, elke cel van hun lichaam vraagt om eten, maar ze proberen het hongergevoel te onderdrukken. Hierdoor is men vaak ernstig ondervoed. Wanneer je teveel eet of te weinig dan ga je er over denken,je geest krijgt er vat op. Dus luister niet naar je geest, maar naar je lichaam. Je lichaam is niet je vijand, het is je vriend. Wanneer je lichaam signalen geeft doe er dan iets mee. Want je lichaam heeft zijn eigen wijsheid. Negeer die niet en ga niet in op het koortsachtige denken

-->

Wat is Lichaamsgericht?

Lichaamsgerichte therapie wordt toegepast in het kader van psychotherapie, healing en zelfontwikkeling, maar ook om weer thuis te komen in je lichaam. Hierbij wordt het lichaam gebruikt als ingang. In het verleden verkrampte het lichaam om zich staande te houden in akelige en angstige situaties. Al deze pijnlijke herinneringen liggen in het lichaam opgeslagen in de vorm van fysieke blokkades. Deze blokkades kunnen er uit zien als een verharding in de spier-en bindweefsels of als een zacht kussen , maar ook als over-of ondergewicht. Met Lichaamsgerichte therapie wordt over het algemeen gebruik gemaakt van adem, beweging, geluid en manuele aanrakingen. Door  intensief te ademen, erbij te bewegen en geluid te maken wordt het lichaam  geactiveerd emoties en gevoelens die gepaard gaan met oude angstige situaties te uiten en los te laten. Als dit kan worden toegelaten, is dat niet moeilijk, want het lichaam zoekt zelf zijn weg. Op die manier is het mogelijk om oude frustraties die soms onder het bewustzijnsniveau een eigen leven zijn gaan leiden te verwerken. Dit kan een pijnlijk moment zijn maar tegelijkertijd ook vreugdevol. Het lichaam ontspant wordt zachter  en transparanter waardoor de energie beter kan doorstromen. Dit kan een gevoel geven van een bruisende vitaliteit die zich over het gehele lichaam verspreidt. Mensen die weer thuiskomen in hun lichaam getuigen dat ze een grotere vitaliteit, meer bewegingsvrijheid minder stress en pijn ervaren en dat ze meer van het leven kunnen genieten en hun eigen koers bepalen.

-->