Het uitgebuite lichaam

Hoewel lichamelijke opvoeding in het onderwijs met de jaren is toegenomen, heeft het vaak niet meer dan het karakter van speeltijd. Het lichaam krijgt dan een bepaalde tijd ter beschikking omdat de geestelijke boog niet altijd gespannen kan zijn. Zo leren kinderen in de praktijk het lichaam te gebruiken als middel om de geest te ontspannen. De ontwikkeling van het lichaam als gevoelsinstrument blijft uit, van lichamelijke bewustwording is geen sprake. Ook de kennis van het lichaam gaat op school niet verder dan biologie, anatomie en fysiologie. Je leert dat je lichaam gezond, sterk en goed moet functioneren, anders moet je naar de dokter. Ook bedrijven lassen tegenwoordig sport en beweging in tijdens de werkuren. Men beschikt hiervoor over de modernste appparatuur. Want onderzoeken hebben aangetoond dat het rendement op de werkvloer hierdoor verhoogd. In het onderwijs gaat het puur over het diploma en in het bedrijfsleven om rendement. Het lichaam wordt alleen gebruikt als middel, meer niet. Het wordt uitgebuit, zodat men er zoveel mogelijk voordeel uit kan halen. Maar er wordt niet geluisterd naar het lichaam. Het lichaam wordt niet geraadpleegd, sterker nog, het wordt volkomen genegeerd. Er wordt voorbij gegaan aan lichaams-bewustzijn. En wat is lichaams-bewustzijn anders dan aanwezig zijn in je lichaam. En wat is de aanwezigheid in je lichaam anders dan te voelen dat je leeft. Toch zie je je lichaam helaas moeiteloos over het hoofd en volg je gewoonte getrouw de vlucht van je geest. Jammer genoeg vlucht je maar al te vaak in de wereld van het praten, denken, dagdromen, fantaseren of je zorgen maken. Ondanks dat je lichaam je de weg wijst door alle levensvraagstukken heen.
-->

Volgers